Za prawdziwie narodową barwę polską należałoby uznać karmazyn czyli ciemną czerwień, od późnego średniowiecza uważaną u nas za barwę najszlachetniejszą. Kolor biały był powszechniejszy w użyciu – symbolizował czystość, porządek i szlachetność. Z heraldycznego punktu widzenia barwami polskimi była biel orła i czerwień tarczy herbowej. Pierwszą masową demonstracją, w czasie której niesiono biało-czerwone flagi był pochód w Warszawie w 1916 r. z okazji 125 rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja.
Mało kto wie, że tylko niektóre tradycje wielkanocne przetrwały do dziś. Gdy ktoś wspomina o Wielkanocy, przed oczami rysują nam się pisanki, które są nieodzownym elementem tych świąt, żurek z jajkami i białą kiełbasą, czy też mazurki w niezliczonych wydaniach, babki, rzeżucha, bazie, palemki i święconka…
Przez cały okres międzywojenny Polskę i Rumunię łączył sojusz wojskowy, bardzo dobre stosunki polityczne. Dnia 3 III 1921 r., w Bukareszcie, została zawarta konwencja o przymierzu odpornym, w której państwa zobowiązały się wspierać w przypadku zagrożenia ich granic wschodnich. Celem sfinalizowania konwencji wojskowej i dla zamanifestowania przyjaźni polsko-rumuńskiej, Józef Piłsudski udał się 12 IX 1922 r. do Rumunii.
